donderdag, september 25, 2003
Eenendertig jaar lang is Kim Phuc nu al 'het meisje op de foto'. Ze is gevlucht voor haar imago maar gebruikt het nu als een instrument om vrede te promoten. 'Omdat de foto mij toch nooit zou loslaten', zegt de Vietnamese. Kim Phuc was in België om de single 'The girl in the picture' in ontvangst te nemen.
Toen fotograaf Nick Ut op 8 juni 1972 haar foto nam tijdens het napalmbombardement in Zuid-Vietnam, betekende dat haar redding, ondanks de zware brandwonden. Dankzij de foto werd de negenjarige Kim verzorgd in ziekenhuizen en brandwondencentra. Andere slachtoffers hadden dat geluk niet.
Dankzij haar bekendheid van de foto kon ze ook naar het buitenland reizen en er studeren. In 1992 vroeg ze asiel aan in Canada. Sindsdien heeft ze zich op het liefdadigheidswerk gestort. Ze werd goodwill-ambassadrice van de Unesco en stichtte de International Kim Phuc Foundation om jonge oorlogsslachtoffers te helpen. "We proberen nu overal te zijn waar nodig", vertelde ze gisteren in Brussel. "Onze laatste acties liepen in Afghanistan en Irak, samen met Artsen zonder Grenzen."
De volwassen vrouw met de gestifte lippen en de hoge jukbeenderen lijkt in niets meer op het negenjarig meisje van de foto. Toch is het meisje van de foto nog niet weg. "Zoiets kun je ook niet zomaar wissen", vertelt Phuc. "Ik heb het geprobeerd, want dat imago begon echt aan mij te vreten. Maar pas sinds een aantal jaren besef ik dat deze foto mij toch nooit zal loslaten. Dus gebruik ik het beeld om vrede te promoten. Om duidelijk te maken dat er elke dag weer kinderen zijn van wie de foto niet werd gemaakt."
"Die foto blijft een enorme impact te hebben", zegt Kim Phuc. "Niemand kan dat verschrikkelijke beeld van dat kleine meisje verdragen. Je ziet de verschrikking van de oorlog en je ruikt het vuur. Mijn broertje Phan Thanh Tam staat links, plus een nichtje en een neefje. Maar omdat ik m'n kleren van m'n lijf had gerukt, sprong ik eruit. Je ziet hoe kwetsbaar dat meisje was."
"Ik ben echt bezorgd over wat er momenteel aan de gang is. Iedere dag weer publiceren kranten foto's van meisjes of jongens die net zo hartbrekend zijn als die van mij. Het is naïef, maar ergens hoopte ik dat mijn foto de gevolgen van oorlog na een tijd toch duidelijk genoeg zou hebben gemaakt."
Bronnen: De Morgen, Gazet van Antwerpen.
Toen fotograaf Nick Ut op 8 juni 1972 haar foto nam tijdens het napalmbombardement in Zuid-Vietnam, betekende dat haar redding, ondanks de zware brandwonden. Dankzij de foto werd de negenjarige Kim verzorgd in ziekenhuizen en brandwondencentra. Andere slachtoffers hadden dat geluk niet.
Dankzij haar bekendheid van de foto kon ze ook naar het buitenland reizen en er studeren. In 1992 vroeg ze asiel aan in Canada. Sindsdien heeft ze zich op het liefdadigheidswerk gestort. Ze werd goodwill-ambassadrice van de Unesco en stichtte de International Kim Phuc Foundation om jonge oorlogsslachtoffers te helpen. "We proberen nu overal te zijn waar nodig", vertelde ze gisteren in Brussel. "Onze laatste acties liepen in Afghanistan en Irak, samen met Artsen zonder Grenzen."
De volwassen vrouw met de gestifte lippen en de hoge jukbeenderen lijkt in niets meer op het negenjarig meisje van de foto. Toch is het meisje van de foto nog niet weg. "Zoiets kun je ook niet zomaar wissen", vertelt Phuc. "Ik heb het geprobeerd, want dat imago begon echt aan mij te vreten. Maar pas sinds een aantal jaren besef ik dat deze foto mij toch nooit zal loslaten. Dus gebruik ik het beeld om vrede te promoten. Om duidelijk te maken dat er elke dag weer kinderen zijn van wie de foto niet werd gemaakt."
"Die foto blijft een enorme impact te hebben", zegt Kim Phuc. "Niemand kan dat verschrikkelijke beeld van dat kleine meisje verdragen. Je ziet de verschrikking van de oorlog en je ruikt het vuur. Mijn broertje Phan Thanh Tam staat links, plus een nichtje en een neefje. Maar omdat ik m'n kleren van m'n lijf had gerukt, sprong ik eruit. Je ziet hoe kwetsbaar dat meisje was."
"Ik ben echt bezorgd over wat er momenteel aan de gang is. Iedere dag weer publiceren kranten foto's van meisjes of jongens die net zo hartbrekend zijn als die van mij. Het is naïef, maar ergens hoopte ik dat mijn foto de gevolgen van oorlog na een tijd toch duidelijk genoeg zou hebben gemaakt."
Bronnen: De Morgen, Gazet van Antwerpen.
# posted by Jan-Edward : 13:02
|
|